Αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διδασκαλίας αποτελεί η συνεχή επαφή του παιδιού με το φυσικό περιβάλλον. Τα παιδιά από την προσχολική ηλικία αναπτύσουν βιωματική-συναισθηματική σχέση με τη φύση με αποτέλεσμα να είναι πιο πρόθυμα αργότερα ως ενήλικες, να δημιουργήσουν σχέση αγάπης και σεβασμού απεναντί της.

Η φύση προσφέρει ευκαιρίες για απόδραση, εξερεύνηση και ανακάλυψη καλύπτοντας τη φυσική ανάγκη του παιδιού για ελεύθερη κίνηση, βοηθώντας το να ορίσει την έννοια του ανοικτού χώρου, να τοποθετήσει το σώμα του μέσα σε αυτό και κατ΄ επέκταση τον εαυτό του σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Μαθαίνει τα όρια του, εμπιστεύεται τις δυνατότητες του και ενισχύεται η αυτοεκτίμησή του.

Μέσα από το βίωμα και την εμπειρία αποκτά γνώση του εξωτερικού κόσμου, οξύνονται οι αισθήσεις του και διευρύνεται η αντίληψή του. Έτσι μέσα από την επαφή και τη σχέση που δημιουργεί με το φυσικό περιβάλλον, παρατηρεί τον κύκλο της ζωής στα φυτά ανάλογα τις εποχές. Μυρίζει, ακούει, τρέχει, πιάνει, παίζει με τους διαφορετικούς ήχους, κατασκευάζει, ανακαλύπτει, μαθαίνει, δημιουργεί!

Εκτός από όλα όσα διαδραματίζονται στην αυλή μας (κηπουρική, αισθητηριακά και κινητικά παιχνίδια), στα πλαίσια της παιδαγωγικής του Δάσους, θα επισκεπτόμαστε κατά τη διάρκεια της χρονιάς χώρους πρασίνου. Επιστρέφοντας, θα μεταφέρουν το πλούσιο υλικό της φύσης στο σχολείο προς συνέχεια ή αφορμή για καινούργιες γνώσεις.